Już dzisiaj zapraszamy do rozpoczęcia i wspólnego odmówienia nowenny pompejańskiej. Zjednoczymy się we wspólnej modlitwie różańcowej.
„Gdzie dwóch albo trzech gromadzi się w Moje imię, tam jestem pośród nich” (Mt 18,20).
Wsłuchani w te słowa Pana Jezusa wspierajmy się w tym wielkim dziele modlitewnym. Wszelkie informacje o tej nowennie znajdziecie w zakładce
nowenna pompejańska.
Sławiona Dziewico, Męczennico, święta Filomeno,
zwróć uwagę na mnie leżącego w pokorze u stóp Tronu,
gdzie Najświętsza trójca radością Ciebie usadowiła.
Błagam Cię o wstawiennictwo za mna u Pana Boga.
Wysokości Twej Niebieskiej Krainy racz spojrzeć na Twojego pokornego sługę.
Oblubienico Jezusa Chrystusa, wspieraj mnie w moich kłopotach i zmartwieniach.
Wzmacniaj mnie przeciw pokusom zła,
chroń mnie od niebezpieczeństw …. .
Amen.
Chwalebna męczennico i oblubienico Jezusa Chrystusa! Bóg, który ci sprawił nieśmiertelną koronę chwały, nie był zadowolony z twych gwałtownych cierpień, które znosiłaś. Nie chciał, abyś od nich zmarła. Aby twe cierpienia przy tak wielu ranach i boleściach pomnożyć, przedłużył ci twe życie jako środek na zwiększenie twego zwycięstwa i twej nieśmiertelnej chwały, i w ten sposób uczynił cię w oczach duchów niebieskich wspanialszą a wśród chwalebnych męczenników dostojniejszą. Za dopustem Bożym zostałaś ponownie zakuta w kajdany i zaprowadzona przed sąd tyrana. Twa anielska czystość, twa święta wiara została wystawiona na nowe próby a twoi nieludzcy nieprzyjaciele, zwątpiwszy w pokonanie bohaterskiej wytrwałości twego serca, skazali cię na ścięcie. Była to ostatnia męka, która ukoronowała twe zasługi i wprowadziła cię chwalebnie triumfującą do Królestwa twego Boskiego Oblubieńca.
O czysta dziewico i niepokonana męczennico Jezusa Chrystusa, święta Filomeno! Z pełnym oddaniem klękam przed Bogiem i przed tobą, którą wybrałem za swą pośredniczkę i miłującą patronkę, abym mógł być zaszczycony twym wstawiennictwem u twego Boskiego Oblubieńca Jezusa Chrystusa i Maryi, Jego Najświętszej Matki. Wiem, że oboje niczego Ci nie odmawiają, i proszę cię z całym głębokim odczuciem mego serca, abyś spojrzała na mnie jako na jedno z twych dzieci i wzięła mnie w obronę przed mymi nieprzyjaciółmi. Zachowaj mi łaskę, abym do końca mego życia zachował swą duszę czystą od wszelkiej skazy i ozdabiał ją każdą cnotą. W szczególności chcę przyjąć z pełnym oddaniem memu Bogu wszystkie cierpienia, których zesłanie na mnie na tym świecie uważa za dobre dla oczyszczenia przez to mej duszy i dania jej okazji do uzyskania pokuty za wiele grzechów. Przyciągnięty twą wspaniałą łaskawością, proszę cię ze względu na twe wielkie i doskonałe zasługi o wybłaganie dla mnie upragnionej łaski (tu należy wymienić swe życzenie), której pokornie od ciebie oczekuję, jeśli jest ona zgodna z wolą Bożą i z pożytkiem dla mego zbawienia wiecznego. Proszę cię również o wyjednanie dla mnie pomnożenia wiary, nadziei, miłości i żalu za moje grzechy.
Przyjdź, Duchu Święty, wypełnij serca Twych wiernych i rozpal w nich ogień Twej Miłości.
Prosimy Cię, o Panie, uprzedź nas Swymi zstąpieniami we wszystkich naszych poczynaniach, aby wszelka nasza modlitwa i czynność zaczynała się zawsze od Ciebie, i tak jak przez Ciebie rozpoczęta, przez Ciebie też była skończona.
Amen.
P. Boże, wysłuchaj mej prośby o pomoc!
W. Panie! Pośpiesz mi z pomocą. Chwała Ojcu…
Rozważaj to, jak św. Filomena wszystko poświęciła dla Jezusa Chrystusa i już na tym świecie stokrotnie otrzymała z powrotem. Jaka moc i jaka sława nie przypadła jej w udziale! Jak duża jest liczba pielgrzymów, którzy zwiedzają jej liczne sanktuaria! Jak wiele świąt zostało ustanowionych ku jej czci, co za cześć jej nie oddano, z jaką gorliwością nie usiłuje się zdobyć jej relikwii!
Tak Bóg spełnia Swe obietnice. Och, obyśmy również spełnili w podobny sposób nasze przyrzeczenia! Bądźmyż wierni Bogu, aby też On był taki wobec nas.
Rozważaj to, jak św. Filomena z miłości do Jezusa Chrystusa wyrzeka się wszystkiego, aby wejść do radości życia wiecznego. «Tak, jestem pewna», powiedziała w swym sercu, «że Odwieczny Sędzia za te przemijające dobra, które z miłości do Niego poświęcam, nada mi koronę sprawiedliwości i chwały, którą mi obiecał». Patrz na nią teraz w Niebie ze świętymi. Czy to są też myśli, którymi się chętnie zajmuję, gdy stoję przed wyborem poniesienia jakiejś ofiary? Jakie wrażenie wywierają one w mym sercu? «Ach», mówili święci, «aby otrzymać wszystko, straćmy wszystko.» A co ja mówię? Złóżmy szybko i radośnie wszystkie ofiary, które związane są z naszą powinnością.
Rozważaj to, jak św. Filomena musiała znosić hańbę, uszczypliwe szyderstwa, obelgi, zniewagi i maltretowanie przez swych prześladowców, przez swych siepaczy i przez większość widzów, obecnych podczas jej męczeństwa. Nie była przez to mniej odważna, mniej radosna w publicznym wyznawaniu swej wiary. Jeśli świat cię znieważa, wypiera się ciebie i cię prześladuje, czy masz dość odwagi, aby znosić cierpliwie gorycz takiego złego traktowania?
Ach, na czym polegają pokusy i prześladowania tego świata? Nie bój się niczego, idź swoją drogą – ona prowadzi do wiecznej szczęśliwości. Nie daj niepokoić swego serca, gdy mówi się do ciebie słowa ostre, obraźliwe, grubiańskie lub obelżywe.
Rozważaj to, jak św. Filomena w swej śmierci dla Jezusa Chrystusa musiała obrócić w czyn słowo Zbawiciela: «Kto nie ma w nienawiści swego ojca i matki i swego własnego życia z miłości do mnie, nie może być moim uczniem.» Nie zawahała się, ofiarowała wszystko, nie bacząc na to, co ciało i krew mogłyby mieć przeciw temu. Czy w mniej trudnych sprawach okazujemy się godnymi naszego Zbawiciela? Jeśli kiedykolwiek zdarza się wybór między Bogiem a stworzeniem, między miłością do Boga a względami ludzkimi, komu dajemy pierwszeństwo? Starajmy się, podobać tylko Bogu a stworzeniom jedynie tylko ze względu na Boga – niech będą daleko od nas nie uporządkowane skłonności.
Rozważaj to, jak św. Filomena znosi swe męki dla Jezusa Chrystusa. Chciano zabrać jej wiarę, chciano zmusić ją do zaparcia się swego ślubowania wiary, złożonego przy chrzcie. Czego chce od ciebie przy tylu okazjach diabeł, świat, ciało i twe własne serce, jak nie podobnych niewierności i zniewag wobec Boga?
Czy twa próżna bojaźń i słabość nigdy nie skłania cię do zaniedbania twych obowiązków stanu, do zaparcia się swej wiary? O Boże, co za haniebne tchórzostwo! Nabierz wreszcie znów odwagi, odnieś zwycięstwo nad bojaźnią przed ludźmi i mów do siebie często: «Lepiej jest, podobać się Bogu niż ludziom.»