Modlitwy do Św. Filomeny:Przyjdź, Duchu Święty, wypełnij serca Twych wiernych i rozpal w nich ogień Twej Miłości.
Prosimy Cię, o Panie, uprzedź nas Swymi zstąpieniami we wszystkich naszych poczynaniach, aby wszelka nasza modlitwa i czynność zaczynała się zawsze od Ciebie, i tak jak przez Ciebie rozpoczęta, przez Ciebie też była skończona.
Amen.
P. Boże, wysłuchaj mej prośby o pomoc!
W. Panie! Pośpiesz mi z pomocą. Chwała Ojcu…
Rozważaj to, jak św. Filomena wszystko poświęciła dla Jezusa Chrystusa i już na tym świecie stokrotnie otrzymała z powrotem. Jaka moc i jaka sława nie przypadła jej w udziale! Jak duża jest liczba pielgrzymów, którzy zwiedzają jej liczne sanktuaria! Jak wiele świąt zostało ustanowionych ku jej czci, co za cześć jej nie oddano, z jaką gorliwością nie usiłuje się zdobyć jej relikwii!
Tak Bóg spełnia Swe obietnice. Och, obyśmy również spełnili w podobny sposób nasze przyrzeczenia! Bądźmyż wierni Bogu, aby też On był taki wobec nas.
Rozważaj to, jak św. Filomena z miłości do Jezusa Chrystusa wyrzeka się wszystkiego, aby wejść do radości życia wiecznego. «Tak, jestem pewna», powiedziała w swym sercu, «że Odwieczny Sędzia za te przemijające dobra, które z miłości do Niego poświęcam, nada mi koronę sprawiedliwości i chwały, którą mi obiecał». Patrz na nią teraz w Niebie ze świętymi. Czy to są też myśli, którymi się chętnie zajmuję, gdy stoję przed wyborem poniesienia jakiejś ofiary? Jakie wrażenie wywierają one w mym sercu? «Ach», mówili święci, «aby otrzymać wszystko, straćmy wszystko.» A co ja mówię? Złóżmy szybko i radośnie wszystkie ofiary, które związane są z naszą powinnością.
Rozważaj to, jak św. Filomena musiała znosić hańbę, uszczypliwe szyderstwa, obelgi, zniewagi i maltretowanie przez swych prześladowców, przez swych siepaczy i przez większość widzów, obecnych podczas jej męczeństwa. Nie była przez to mniej odważna, mniej radosna w publicznym wyznawaniu swej wiary. Jeśli świat cię znieważa, wypiera się ciebie i cię prześladuje, czy masz dość odwagi, aby znosić cierpliwie gorycz takiego złego traktowania?
Ach, na czym polegają pokusy i prześladowania tego świata? Nie bój się niczego, idź swoją drogą – ona prowadzi do wiecznej szczęśliwości. Nie daj niepokoić swego serca, gdy mówi się do ciebie słowa ostre, obraźliwe, grubiańskie lub obelżywe.
Rozważaj to, jak św. Filomena w swej śmierci dla Jezusa Chrystusa musiała obrócić w czyn słowo Zbawiciela: «Kto nie ma w nienawiści swego ojca i matki i swego własnego życia z miłości do mnie, nie może być moim uczniem.» Nie zawahała się, ofiarowała wszystko, nie bacząc na to, co ciało i krew mogłyby mieć przeciw temu. Czy w mniej trudnych sprawach okazujemy się godnymi naszego Zbawiciela? Jeśli kiedykolwiek zdarza się wybór między Bogiem a stworzeniem, między miłością do Boga a względami ludzkimi, komu dajemy pierwszeństwo? Starajmy się, podobać tylko Bogu a stworzeniom jedynie tylko ze względu na Boga – niech będą daleko od nas nie uporządkowane skłonności.
Rozważaj to, jak św. Filomena znosi swe męki dla Jezusa Chrystusa. Chciano zabrać jej wiarę, chciano zmusić ją do zaparcia się swego ślubowania wiary, złożonego przy chrzcie. Czego chce od ciebie przy tylu okazjach diabeł, świat, ciało i twe własne serce, jak nie podobnych niewierności i zniewag wobec Boga?
Czy twa próżna bojaźń i słabość nigdy nie skłania cię do zaniedbania twych obowiązków stanu, do zaparcia się swej wiary? O Boże, co za haniebne tchórzostwo! Nabierz wreszcie znów odwagi, odnieś zwycięstwo nad bojaźnią przed ludźmi i mów do siebie często: «Lepiej jest, podobać się Bogu niż ludziom.»
Rozważaj to, jak św. Filomena była katowana. Musiała wiele przecierpieć aż do swej śmierci. W swych mękach wykazała niezachwianą cierpliwość. Czy cierpienie i cierpliwość są u ciebie nierozerwalnie połączone ze sobą? A przecież rzadko musisz cierpieć, być może musisz mało cierpieć i wcale nie musiałeś umierać. Skąd bierze się tak wielka słabość? Czy nie chcesz zastosować przeciw temu środka zaradczego? Jaki środek weźmiesz na to? Cierp z cierpliwością i oddaniem na bóle, na przeciwności, które Pan na ciebie zsyła.
Rozważaj to, jak św. Filomena krzepnie i wzrasta w miłości do czystości przez modlitwę, która jest nigdy nie wysychającym Źródłem życia duchowego, przez Sakramenty święte, w których dusza obmywana jest Krwią Jezusa Chrystusa i karmiona Jego Ciałem, które jest przede wszystkim siłą czystości chrześcijańskiej. Czy nie masz również tych samych środków co św. Filomena, aby się uświęcić? Jaki robisz użytek z sakramentów?
O dzielna męczennico i najwierniejsza oblubienico Jezusa Chrystusa! Po to, aby bez skazy zachować dla twego Boga skarb czystości i wiary, znosiłaś to, że wrzucono cię z kotwicą na szyi w fale Tybru, od których zachował cię twój Boski Oblubieniec. Błagam cię żarliwie o twe wstawiennictwo, abym wśród goryczy, niepokojów i zmartwień, które stale wiszą nad mą głową, posiadał siłę i był zachowany od nieszczęścia grzechu i śmierci wiecznej mej duszy i abym nie popadł w pokusę. Amen.
Rozważaj to, jak św. Filomena dlatego nie przestaje być dziewicą, bo potrafiła poskromić nie uporządkowane żądania ciała, przestrzegając skromności Jezusa Chrystusa wszystkimi swymi zmysłami i ciągle wystrzegając się niebezpiecznych okazji. Jaki by nie był twój stan, czy naśladujesz św. Filomenę co do jej czystości? Jakie są przyczyny twych pokus, twych słabości, twych powrotów do grzechu? Staraj się unikać ich jak tylko to możliwe.
Unikaj wszystkiego, co jest szkodliwe dla twej duszy i ciała, i przykładaj się starannie do osiągnięcia cnotliwości.
Św. Filomena żyła wśród niebezpieczeństw i pokus tego świata. Jestem w podobnej sytuacji. Ale co za różnica między nią a mną! Ona nie była niewolnikiem tego świata a ja jestem być może od dawna spętany więzami zasad tego świata, nieczystych i śmiesznych obyczajów. Czy nie jestem związany grzeszną skłonnością, którą gani Ewangelia? Czy nie staram się, przypodobać się światu i być przez niego chwalonym?
Rozważaj to, jak św. Filomena, będąc w centrum świata i nie zważając na prześladowania, zachowała dziewictwo. Zachowała tę piękną lilię czystości nienaruszoną aż do swej śmierci. Zastanów się nad sobą, jak ty uchybiłeś tej cnocie, która nas czyni równych aniołom.